Przejdź do zawartości

The Rugby Championship 2016

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The Rugby Championship 2016
2015 2017
Logo
20 sierpnia 2016 – 8 października 2016
Drużyny

 Argentyna
 Australia
 Nowa Zelandia
 Południowa Afryka

Szczegóły turnieju
Zwycięzca

 Nowa Zelandia

Bledisloe Cup

 Nowa Zelandia

Freedom Cup

 Nowa Zelandia

Mandela Plate

 Australia

Statystyki turnieju
Liczba meczów

12

Statystyki indywidualne
Najwięcej punktów

Nowa Zelandia Barrett (81)[1]

Najwięcej przyłożeń

Nowa Zelandia Dagg, Nowa Zelandia Smith (po 5)[2]

Strona internetowa

The Rugby Championship 2016 – piąta edycja The Rugby Championship, corocznego turnieju w rugby union rozgrywanego pomiędzy czterema najlepszymi zespołami narodowymi półkuli południowej – Argentyny, Australii, Nowej Zelandii i RPA. Turniej odbył się systemem ligowym pomiędzy 20 sierpnia a 8 października 2016 roku.

Wliczając turnieje w poprzedniej formie, od czasów Pucharu Trzech Narodów, była to dwudziesta pierwsza edycja tych zawodów.

Poszczególne związki kolejno wskazywały stadiony na domowe mecze[3][4][5][6]. Jedno ze swych spotkań Argentyńczycy postanowili rozegrać na londyńskim Twickenham Stadium i był to pierwszy w historii mecz tych zawodów rozegrany poza granicami uczestniczących w nim państw[7]. Na początku lipca 2016 roku wyznaczono sędziów zawodów[8][9]. Po raz pierwszy został zastosowany zmodyfikowany system bonusowy punktacji – zwycięzca meczu zyskiwał cztery punkty, za remis przysługiwały dwa punkty, porażka nie była punktowana, a zdobycie przynajmniej trzech przyłożeń więcej od rywali lub przegrana nie więcej niż siedmioma punktami premiowana była natomiast punktem bonusowym[7][10].

Zespoły przystępowały do zawodów zaliczywszy po trzy testmecze w czerwcowym okienku reprezentacyjnym. Australijczycy nie odnieśli żadnego zwycięstwa z Anglikami, co oznaczało, że po raz pierwszy przegrali serię testmeczów rozgrywaną u siebie z tym rywalem[11], Nowa Zelandia zaś bez porażki odprawiła Walię[12]. Południowoafrykańczycy po raz pierwszy przegrali domowy testmecz z Irlandczykami, bliscy byli także przegrania całej serii, ostatecznie jednak wygrali pozostałe dwa pojedynki[13], Argentyńczycy natomiast pokonali Włochów oraz podzielili się wygranymi z Francuzami[14].

Na otwarcie zawodów Nowozelandczycy zanotowali najwyższe od 1996 roku zwycięstwo nad Australijczykami, będące jednocześnie najwyższym na wyjeździe w historii. Wybrany graczem meczu Beauden Barrett znakomicie dyrygował grą, w utrzymaniu wysokiego tempa pomagała mu zwłaszcza trzecia linia młyna – Sam Cane, Jerome Kaino i Kieran Read. Matt Giteau, który otworzył wynik celnym karnym, opuścił boisko z powodu kontuzji w dziesiątej minucie, przed przerwą ten sam los spotkał jego kolejnych dwóch następców na pozycji numer dwanaście – Matta Toʻomuę i Roba Horne’a. Sprawiło to, że Wallabies musieli w roli skrzydłowego obsadzić rezerwowego łącznika młyna, Nicka Phippsa, i to właśnie on zdobył jedyne przyłożenie dla gospodarzy pod koniec spotkania. Pomiędzy tymi wydarzeniami dominacja All Blacks nie ulegała wątpliwości, a jej efektem były dwa karne i sześć przyłożeń. Jedno z nich zdobył Julian Savea, będące jednocześnie jego czterdziestym w reprezentacyjnej karierze[15][16]. Lepiej w pięćdziesiąty testmecz Agustína Creevy[17] weszli Springboks, którzy przez pierwsze dziesięć minut nie dawali dojść do piłki gościom, tę część gry wieńcząc podwyższonym przyłożeniem. Obie strony następnie wymieniły się celnymi karnymi, jednak w okresie gry w przewadze – po żółtej kartce Manuela Montero – gospodarze stracili dziesięć punktów. W drugiej połowie obie drużyny zdobyły po jednym karnym, żółta kartka dla Bryana Habany nie przyniosła większych konsekwencji dla Południowoafrykańczyków. Rozgrywający dobre spotkanie Pumas zasłużenie powiększyli przewagę do dziesięciu w ostatnim kwadransie gry, wkrótce zaczęli jednak popełniać błędy. Końcowe dziesięć minut należało do gospodarzy – zdobyli oni dwa podwyższone przyłożenia i karnego unikając tym samym drugiej z rzędu porażki z Argentyńczykami u siebie. Faf de Klerk i Oupa Mohojé wyróżniali się na tle mających problemy z wyborem opcji grania i słabo kopiących Eltona Jantjiesa i Johana Goosena[18][19].

Oba rewanżowe spotkania podczas drugiej rundy miały podobny przebieg do pierwszych. Australijczycy przystąpili do walki o Bledisloe Cup z większym animuszem niż tydzień wcześniej, a prym wiódł Adam Coleman. Subtelna gra All Blacks obnażyła jednak ponownie braki w grze Wallabies, w szczególności przebijając się przez ich szarże oraz przechwytując wrzuty z autu. Przestawiony na skrzydło Israel Dagg w pierwszej połowie zdobył dwa przyłożenia, w drugiej po jednym dołożyli odzyskujący pewność siebie Savea i Sam Cane, Australijczycy odpowiedzieli jedynie trzema karnymi. W centrum wydarzeń znów znajdował się Barrett, sukcesem okazał się także debiut Antona Lienert-Browna. Nowozelandczycy przedłużyli tym samym passę wygranych do czternastu lat, a Wallabies po raz pierwszy od dwudziestu trzech wyjazdowych spotkań nie zdobyli żadnego przyłożenia[20][21]. Z kolei w Salcie potwierdził się kryzys południowoafrykańskiej reprezentacji. Jedynymi wyróżniającymi się zawodnikami byli trzej rezerwowi oraz asystujący przy przyłożeniu Habany Francois Louw. Pumas – prowadzeni do ataku przez znakomicie dysponowaną trzecią linię młyna – do przerwy prowadzili 13:3, jednak zmarnowali jeszcze trzy dogodne sytuacje, a Springboks nie stworzyli w tym czasie ani jednej. W drugiej części meczu goście doprowadzili do remisu, Argentyńczycy ponownie jednak odskoczyli na dziesięć punktów, na co goście odpowiedzieli jedenastoma. Gdy wydawało się, że powtórzy się sytuacja sprzed tygodnia, gdy Południowoafrykańczycy pomimo słabej gry przechylą szalę zwycięstwa na swoją stronę, celnym karnym wynik ustalił Santiago González Iglesias. Pięćdziesiąty mecz Tomása Cubelliego i siedemdziesiąty Juana Manuela Leguizamóna zakończył się zatem pierwszą wygraną Pumas nad Springboks na argentyńskiej ziemi[22][23][24].

Mecz w Hamilton zakończył się wysokim zwycięstwem gospodarzy, choć przez większą część pierwszej połowy byli oni pozbawieni piłki i zmuszeni do obrony. Pumas utrzymywali się przy posiadaniu piłki, zdobywali terytorium, dużo grali ręką, w tym na kontakcie. Efektem tego było przyłożenie Santiago Cordero w drugiej minucie spotkania, obrona Nowozelandczyków poza tym była szczelna i skuteczna, oddając rywalowi dodatkowo w tym okresie jedynie kilka karnych zamienionych przez Sáncheza na punkty. Ciągłe ataki odbiły się jednak na kondycji argentyńskich graczy, toteż All Blacks jeszcze przed przerwą kreatywnymi akcjami zanotowali trzy przyłożenia, kolejne pięć w drugiej połowie meczu, na co ich rywale odpowiedzieli jedynie trzema punktami. Dzięki temu zwycięstwu do końcowego triumfu Nowozelandczycy potrzebowali zaledwie jednego punktu z trzech kolejnych spotkań[25][26][27]. Drugie spotkanie tej kolejki obejrzało w Brisbane ponad trzydzieści tysięcy widzów. Obie strony zdobyły po dwa przyłożenia, a decydująca o wygranej okazała się stuprocentowa skuteczność kopów Bernarda Foleya, dominujący młyn oraz mocna obrona Australijczyków. Wallabies od początku meczu grali dużo ręką, choć dwa błędy zakończyły się przejęciem piłki przez Południowoafrykańczyków i podwyższonymi przyłożeniami. Niezrażeni tym gospodarze dalej realizowali nakreślone przez trenera założenia taktyczne i jeszcze przed przerwą zbliżyli się na jeden punkt. Na prowadzenie wyszli, gdy Nigel Owens na ławkę kar skierował Ebena Etzebetha za przewinienie w przegrupowaniu, jednak Springboks nie oddali już więcej punktów grając w osłabieniu[28][29].

W rozegrany w obecności ponad szesnastu tysięcy widzów mecz w Perth lepiej weszli gospodarze w pierwszych dwunastu minutach zdobywając trzy podwyższone przyłożenia. Przewinienia popełniane przez Australijczyków w przegrupowaniach pozwoliły Pumas na odrobienie części strat i wynik do połowy wynosił 21:6. Tuż po zmianie stron okres przewagi Argentyńczyków i błędy ich rywali ukoronowany został akcją za siedem punktów. Jednak wkrótce Wallabies odzyskali inicjatywę. Sean McMahon przedarł się przez kilka szarży i oddał piłkę wybranemu graczem meczu Willowi Genii, który zdobył swoje drugie przyłożenie, a następnie na pole punktowe Pumas wbiegł nieatakowany Michael Hooper po świetnym podaniu Quade’a Coopera. Przyłożenie, które pod koniec meczu zdobył Facundo Isa, było dla gości jedynie pocieszeniem, bowiem Australijczycy utrzymali już przewagę zdobytą na jego początku[30][31][32]. Springboks w kolejnym meczu wykazywali początkowo oznaki poprawy jakości gry – w dwudziestej minucie nawet prowadząc po świetnej zespołowej akcji zakończonej sześćdziesiątym szóstym w karierze przyłożeniem Habany – jednak ostatecznie ich dyspozycja powróciła do słabej, znanej ze wszystkich dotychczasowych meczów sezonu. Dużo błędów, zarówno w grze nogą, jak i ręką, popełniali obaj łącznicy młyna, Elton Jantjies i Faf de Klerk, rezerwowy młynarz – Malcolm Marx – miał zaś trudności przy wrzutach z autu. Dla odmiany w zespole nowozelandzkim wyróżniali się Aaron Smith, doskonale kierujący grą Barrett czy skuteczny w formacji autowej Dane Coles, który trzykrotnie w tym meczu był autorem ostatniego przed zdobyciem przyłożenia podania, a po raz pierwszy w nowozelandzkim rugby w jednym testmeczu przyłożenia zdobyli dwaj bracia – Julian i Ardie Savea. All Blacks zapewnili sobie zatem końcowy triumf w zawodach jeszcze przed ostatnią wyjazdową fazą[33][34][35].

Wallabies po nieciekawym meczu opuścili Pretorię ponownie w roli pokonanych. Wszystkie osiemnaście punktów zdobył dla gospodarzy Morné Steyn – rozpoczynając i kończąc punktowanie dropgolem. Dla Australijczyków przyłożenie – jedynie w spotkaniu – zdobył po akcji Hoopera Scott Sio, pozostałe pięć punktów dołożył Foley, trzy nieskuteczne próby z dystansu zaliczył jednak obdarzony mocnym kopem Reece Hodge. Springboks nadal borykali się z błędami w grze ręką oraz nieskutecznymi szarżami, u gości zaś powróciły problemy w formacji autowej, która przegrała co piąty swój wrzut[36][37]. W swoim drugim domowym meczu Pumas ulegli Nowozelandczykom, a kluczowe okazało się szesnaście minut w okolicach przerwy. All Blacks zdobyli wówczas cztery przyłożenia po błędach w obronie i dekoncentracji gospodarzy, a jako że we wcześniejszej fazie zdobyli jeszcze dwa, wyszli na prowadzenie 36-3. Następnie wyraźnie zwolnili, poprawiła się też gra Argentyńczyków, którzy posiadając kontrolę nad piłką oraz przewagę w młynie doprowadzili do dwóch przyłożeń, w czym pomogły też dwie dziesięciominutowe kary dla rywali[38][39][40].

Kolejny mecz, w którym Pumas mieli być gospodarzami, został przeniesiony na Twickenham. Mimo dość wyrównanej walki triumfowali w nim Australijczycy zajmując ostatecznie drugie miejsce w zawodach. Na każde zdobyte przez Wallabies punkty Argentyńczycy odpowiadali swoimi, jednak pomimo dwukrotnej gry w przewadze nie potrafili prześcignąć rywali. W grze wyróżniali się zwłaszcza kierujący grą Martín Landajo, przebijający się przez linię obrony przeciwnika Pablo Matera czy grający nogą Cubelli, a także zdobywca dwóch przyłożeń Samu Kerevi i coraz lepiej radzący sobie na poziomie reprezentacyjnym Coleman[41][42]. Drugi mecz z rzędu Springboks nie zdobyli przyłożenia, również i tym razem wszystkie punkty – z pięciu karnych – zdobył dla nich Morné Steyn. Południowoafrykańczycy byli jednak tylko tłem dla świetnie grających Nowozelandczyków. All Blacks bowiem z łatwością przebijali się przez obronę rywali – w samej tylko pierwszej połowie dwadzieścia dziewięć razy przekroczyli linię przewagi zdobywając blisko czterysta metrów i trzy przyłożenia. W drugiej części meczu słabnąca obrona gospodarzy i nieustający nacisk gości – wśród których kolejne świetne zawody rozegrali Lienert-Brown, Brodie Retallick, a także rezerwowy Liam Squire – skutkowały kolejnymi sześcioma przyłożeniami. Mecz zakończył się zatem efektowną, rekordową wygraną, której rozmiary byłyby wyższe, gdyby nie słabszy dzień Barretta przy wykonywaniu kopów. All Blacks tym samym triumfowali w zawodach uzyskując maksymalną liczbę punktów, trzydzieści, za sześć bonusowych zwycięstw, w których zdobyli trzydzieści osiem przyłożeń; wyrównali też – wynoszący siedemnaście – rekord w liczbie kolejnych wygranych testmeczów[43][44][45][46][47].

Prócz wymienionych wcześniej zawodników w trakcie zawodów pięćdziesiąty testmecz zaliczyli także Wyatt Crockett[48], Eben Etzebeth[49], Francois Louw[50] i Dean Mumm[51].

World Rugby opublikowała następnie statystyczną analizę turnieju[52].

Uczestnicy

[edytuj | edytuj kod]
Zespół Trener Kapitan
 Argentyna Daniel Hourcade Agustín Creevy[53]
 Australia Michael Cheika Stephen Moore[54]
 Nowa Zelandia Steve Hansen Kieran Read[55]
 Południowa Afryka Allister Coetzee Adriaan Strauss[56]

Tabela

[edytuj | edytuj kod]
Poz. Drużyna Mecze Punkty Pkt bonus Pkt
M W R P + - +/-
1.  Nowa Zelandia 6 6 0 0 262 84 +178 6 30
2.  Australia 6 3 0 3 119 147 −28 1 13
3.  Południowa Afryka 6 2 0 4 117 180 −63 2 10
4.  Argentyna 6 1 0 5 129 216 −87 1 5

Mecze

[edytuj | edytuj kod]
20 sierpnia 2016
20:05 		Australia  8:42  Nowa Zelandia ANZ Stadium, Sydney
Widzów: 65 328
Sędzia: Południowa Afryka Jaco Peyper
Punkty: Foley 3 (K)
Phipps 5 (P)
 (3:32)
Relacja 		Punkty: Barrett 17 (P 3pd 2K)
Coles 5 (P)
Kaino 5 (P)
Savea 5 (P)
Crotty 5 (P)
Naholo 5 (P)
Read
20 sierpnia 2016
17:05 		Południowa Afryka  30:23  Argentyna Mbombela Stadium, Nelspruit
Widzów: 27 357
Sędzia: Nowa Zelandia Glen Jackson
Punkty: Jantjies 15 (3pd 3K)
Goosen 5 (P)
Combrinck 5 (P)
Whiteley 5 (P)
Habana
 (10:13)
Relacja 		Punkty: Sánchez 13 (2pd 3K)
Orlando 5 (P)
Cordero 5 (P)
Montero
27 sierpnia 2016
19:35 		Nowa Zelandia  29:9  Australia Westpac Stadium, Wellington
Widzów: 35 372
Sędzia: Francja Romain Poite
Punkty: Barrett 9 (3pd K)
Dagg 10 (2P)
Savea 5 (P)
Cane 5 (P)
 (15:9)
Relacja 		Punkty: Foley 6 (2K)
Hodge 3 (K)
Coleman
27 sierpnia 2016
16:40 		Argentyna  26:24  Południowa Afryka Estadio Padre Ernesto Martearena, Salta
Widzów: 16 169
Sędzia: Francja Jérôme Garcès
Punkty: Hernández 5 (pd K)
Sánchez 8 (pd 2K)
González Iglesias 3 (K)
Tuculet 5 (P)
Leguizamón 5 (P)
 (13:3)
Relacja 		Punkty: Goosen 2 (pd)
Jantjies 6 (2K)
Steyn 6 (2K)
Habana 5 (P)
du Toit 5 (P)
10 września 2016
19:35 		Nowa Zelandia  57:22  Argentyna Waikato Stadium, Hamilton
Widzów: 23 361
Sędzia: Południowa Afryka Craig Joubert
Punkty: Cruden 2 (pd)
Barrett 17 (P 6pd)
Dagg 3 (K)
Smith 10 (2P)
Faumuina 5 (P)
Savea 5 (P)
Romano 5 (P)
Crotty 10 (2P)
 (24:19)
Relacja 		Punkty: Sánchez 17 (pd 5K)
Cordero 5 (P)
10 września 2016
20:05 		Australia  23:17  Południowa Afryka Suncorp Stadium, Brisbane
Widzów: 30 327
Sędzia: Walia Nigel Owens
Punkty: Foley 18 (P 2pd 3K)
Coleman 5 (P)
 (13:14)
Relacja 		Punkty: Jantjies 4 (2pd)
Steyn 3 (K)
Goosen 5 (P)
Whiteley 5 (P)
Etzebeth
17 września 2016
19:35 		Nowa Zelandia  41:13  Południowa Afryka Rugby Park, Christchurch
Widzów: 20 826
Sędzia: Australia Angus Gardner
Punkty: Barrett 11 (4pd K)
A. Savea 5 (P)
Smith 5 (P)
Dagg 5 (P)
J. Savea 5 (P)
Whitelock 5 (P)
Perenara 5 (P)
 (15:10)
Relacja 		Punkty: Jantjies 8 (pd 2K)
Habana 5 (P)
17 września 2016
18:05 		Australia  36:20  Argentyna nib Stadium, Perth
Widzów: 16 202
Sędzia: Anglia Wayne Barnes
Punkty: Foley 8 (4pd)
Hodge 3 (K)
Haylett-Petty 5 (P)
Hooper 5 (P)
Kerevi 5 (P)
Genia 10 (2P)
Sio, Cooper
 (21:6)
Relacja 		Punkty: Sánchez 10 (2pd 2K)
Isa 5 (P)
Cordero 5 (P)
1 października 2016
17:05 		Południowa Afryka  18:10  Australia Loftus Versfeld Stadium, Pretoria
Widzów: 38 170
Sędzia: Anglia Wayne Barnes
Punkty: Steyn 18 (2dg 4K)
 (12:10)
Relacja 		Punkty: Foley 5 (pd K)
Sio 5 (P)
Folau
1 października 2016
19:10 		Argentyna  17:36  Nowa Zelandia Estadio Monumental, Buenos Aires
Widzów: 34 768
Sędzia: Południowa Afryka Jaco Peyper
Punkty: Sánchez 5 (pd K)
González Iglesias 2 (pd)
Isa 5 (P)
Tuculet 5 (P)
 (3:29)
Relacja 		Punkty: Barrett 11 (4pd K)
Lienert-Brown 5 (P)
Smith 5 (P)
Coles 5 (P)
Crotty 5 (P)
Perenara 5 (P)
Moody, Squire
8 października 2016
17:05 		Południowa Afryka  15:57  Nowa Zelandia Kings Park Stadium, Durban
Widzów: 52 595
Sędzia: Francja Jérôme Garcès
Punkty: Steyn 15 (5K)
De Jager
 (9:12)
Relacja 		Punkty: Barrett 16 (2P 3pd)
Smith 5 (P)
Perenara 10 (2P)
Sopoaga 6 (3pd)
Taylor 5 (P)
Dagg 10 (2P)
Squire 5 (P)
8 października 2016
19:30 		Argentyna  21:33  Australia Twickenham Stadium, Londyn
Widzów: 48 515
Sędzia: Francja Mathieu Raynal
Punkty: González Iglesias 11 (pd 3K)
de la Fuente 5 (P)
Alemanno 5 (P)
 (8:18)
Relacja 		Punkty: Foley 13 (2pd 3K)
Coleman 5 (P)
Mumm 5 (P)
Kerevi 10 (2P)
Hooper, Coleman


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Rugby Union - ESPN Scrum - Statsguru - Test matches - Player records
  2. ↑ Rugby Union - ESPN Scrum - Statsguru - Test matches - Player records
  3. ↑ Lions on the menu as fans set for feast of rugby in 2016 and 2017. allblacks.com. [dostęp 2016-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-12)]. (ang.).
  4. ↑ Wallabies announce 2016 Rugby Championship home Test schedule. rugby.com.au. [dostęp 2016-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-15)]. (ang.).
  5. ↑ Springbok home fixtures for 2016 confirmed. sarugby.co.za. [dostęp 2016-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-15)]. (ang.).
  6. ↑ “Vamos a jugar en River”. aplenorugby.com.ar. [dostęp 2016-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-07)]. (ang.).
  7. ↑ a b The Rugby Championship Adopts Bonus Point System and Heads to London. sanzarrugby.com. [dostęp 2016-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-07)]. (ang.).
  8. ↑ World Rugby announces match officials for Rugby Championship 2016. worldrugby.org. [dostęp 2016-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-07)]. (ang.).
  9. ↑ The Rugby Championship 2016. officiating.worldrugby.org. [dostęp 2016-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-07)]. (ang.).
  10. ↑ About The Rugby Championship. sanzarrugby.com. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-01)]. (ang.).
  11. ↑ England complete Australia whitewash with thrilling 44-40 win in third Test. theguardian.com. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-25)]. (ang.).
  12. ↑ All Blacks thrash Wales to clinch series whitewash. planetrugby.com. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-01)]. (ang.).
  13. ↑ South Africa 19 Ireland 13: Irish waste golden shot at immortality. telegraph.co.uk. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-25)]. (ang.).
  14. ↑ EMOTION TO LEAD LOS PUMAS' WAY. rugby365.com. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-01)]. (ang.).
  15. ↑ QANTAS WALLABIES OVERPOWERED BY NEW ZEALAND IN BLEDISLOE CUP OPENER. aru.rugby.com.au. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-01)]. (ang.).
  16. ↑ All Blacks swamp Australia in big win in Sydney. allblacks.com. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-24)]. (ang.).
  17. ↑ Derrota en el debut. uar.org.ar. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)]. (hiszp.).
  18. ↑ Dramatic comeback gives Boks victory. sarugby.co.za. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-01)]. (ang.).
  19. ↑ Rugby Championship. Los Pumas estuvieron cerca, pero no pudieron con el poderío de los Springboks: derrota 30 a 23. lanacion.com.ar. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-21)]. (hiszp.).
  20. ↑ All Blacks extend Bledisloe pain in Wellington. rugby.com.au. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-01)]. (ang.).
  21. ↑ Tougher contest but All Blacks prevail to hold Bledisloe Cup. allblacks.com. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-03)]. (ang.).
  22. ↑ Pumas expose Bok flaws. sarugby.co.za. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-01)]. (ang.).
  23. ↑ Un triunfo que hizo historia. uar.org.ar. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)]. (hiszp.).
  24. ↑ Histórico triunfo de los Pumas en el Rugby Championship: vencieron a Sudáfrica por primera vez en la Argentina. lanacion.com.ar. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-28)]. (hiszp.).
  25. ↑ Los Pumas cayeron ante All Blacks. uar.org.ar. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)]. (hiszp.).
  26. ↑ Rugby Championship. Los Pumas fueron víctimas del potencial de los All Blacks: cayeron 57-22. lanacion.com.ar. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)]. (hiszp.).
  27. ↑ Rampant All Blacks quell Argentine spirit. allblacks.com. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-03)]. (ang.).
  28. ↑ QANTAS WALLABIES DEFEAT SOUTH AFRICA IN BRISBANE THRILLER. aru.rugby.com.au. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-01)]. (ang.).
  29. ↑ Boks miss out in Brisbane. sarugby.co.za. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-01)]. (ang.).
  30. ↑ QANTAS WALLABIES EARN HARD FOUGHT VICTORY OVER ARGENTINA IN THE WEST. aru.rugby.com.au. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-01)]. (ang.).
  31. ↑ Caída de Los Pumas en Perth. uar.org.ar. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)]. (hiszp.).
  32. ↑ Los Pumas-Wallabies, Rugby Championship 2016: la Argentina sufrió otro golpe ante Australia y dio pocas respuestas. lanacion.com.ar. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)]. (hiszp.).
  33. ↑ All Blacks crush Springboks. sarugby.co.za. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-01)]. (ang.).
  34. ↑ All Blacks continue dominance over South Africa. allblacks.com. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-06)]. (ang.).
  35. ↑ All Blacks win Rugby Championship with plenty to spare. worldrugby.org. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-19)]. (ang.).
  36. ↑ Wallabies' Pretoria drought continues. rugby.com.au. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-16)]. (ang.).
  37. ↑ Steyn sinks Aussies. sarugby.co.za. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-01)]. (ang.).
  38. ↑ Los Pumas no pudieron ante los All Blacks. uar.org.ar. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)]. (hiszp.).
  39. ↑ Los Pumas en Vélez y con la ilusión de siempre: poder superar a los mejores. lanacion.com.ar. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-02)]. (hiszp.).
  40. ↑ Lienert-Brown, Tuipulotu step up in All Blacks' win. allblacks.com. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-03)]. (ang.).
  41. ↑ QANTAS WALLABIES DEFEAT ARGENTINA TO FINISH SECOND IN RUGBY CHAMPIONSHIP. aru.rugby.com.au. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-08)]. (ang.).
  42. ↑ Rugby Championship: los Pumas pagaron caro sus errores y se despidieron con una derrota ante Australia. lanacion.com.ar. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-08)]. (hiszp.).
  43. ↑ Masterful All Blacks equal record. sarugby.co.za. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-01)]. (ang.).
  44. ↑ Record-breaking All Blacks blow South Africa away. allblacks.com. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-14)]. (ang.).
  45. ↑ All Blacks equal record with victory over Springboks. superxv.com. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (ang.).
  46. ↑ All Blacks' record-breaking Rugby Championship. espn.co.uk. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-11)]. (ang.).
  47. ↑ The final stats from All Blacks history-making Rugby Championship. nzherald.co.nz. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-11)]. (ang.).
  48. ↑ All Blacks team named for second Bledisloe Cup Test. allblacks.com. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-10)]. (ang.).
  49. ↑ Etzebeth youngest Bok to 50-Test milestone. sport24.co.za. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-05)]. (ang.).
  50. ↑ Louw to earn 50th cap against All Blacks. reuters.com. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-05)]. (ang.).
  51. ↑ Dean Mumm embraces 50th Test. smh.com.au. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-05)]. (ang.).
  52. ↑ THE RUGBY CHAMPIONSHIP 2016 STATISTICAL REPORT. pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-11)]. (ang.).
  53. ↑ Plantel de Los Pumas para el RCH 2016. uar.com.ar. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)]. (hiszp.).
  54. ↑ Cheika names 33 man Qantas Wallabies squad for the Rugby Championship. rugbyaustralia.com.au. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-01)]. (ang.).
  55. ↑ All Blacks squad named for 2016 Investec Rugby Championship. allblacks.com. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-03)]. (ang.).
  56. ↑ Bok squad named for Castle Lager Rugby Champs. sarugby.co.za. [dostęp 2018-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-01)]. (ang.).
Puchar Trzech Narodów / The Rugby Championship
Zespoły
Puchar Trzech Narodów
The Rugby Championship
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Rugby_Championship_2016&oldid=74708848”